СУРА
“ЕД-ДУХАН” (“чад”)
Мекка – 59 ајети
Во името на Аллах, Милостивиот Сомилосен!
1. Ха, Мим!
2. Се колнам во Книгата јасна!
3. Да, Ние ја објавивме, во една ноќ благословена. Ние сме, навистина, опоменувачи!
4. Во неа се одделува секоја наредба мудра ;
5. наредбата Наша: Ние, навистина, испраќавме пејгамбери:
6. од Господарот твој милост. Он, навистина, е Слушач и Зналец!
7. Господарот на небесата и на Земјата и на она што е меѓу нив – ако сте уверени.
8. Нема друг бог освен Него. Он оживува и Он усмртува. Господарот ваш и Господарот на предците ваши одамнешни!
9. Но, не! Тие се сомневаат! Се забавуваат!
10. Па, почекај го Денот во кој небесата ќе понесат чад јасен,
11. кој ќе ги покрие луѓето. Ова е казна болна.
12. Господаре наш, отстрани ја од нас казната; ние сме, навистина, верници!
13. Од каде им Опомена? Веќе им дојде пејгамберот јасен!
14. Потоа ги свртеа плеќите кон него и рекоа: “Он е поучен! Луд е!”
15. Ние, секако, нешто ќе отстраниме од казната; да, но вие ќе се вратите во многубоштво
16. на оној Ден кога ќе ги зафатеме со зафат голем, тогаш, навистина, Ние ќе им се одмаздиме.
17. Пред нив Ние и народот на фараонот го ставивме во искушение, и им дојде пејгамбер благороден:
18. “Исполнете го вашиот долг кон мене, о Аллахови робови! Пејгамбер сум ваш, навистина, доверлив!”
19. И: “Не воздигнувајте се над Аллах. Јас, навистина, ви донесувам јасен доказ!
20. Да, јас барам заштита од Господарот мој и од Господарот ваш, за да не ме каменувате,
21. а ако, пак, не верувате во мене, па оставете ме!”
22. Го повикаа, тогаш, Господарот свој: “Овој, навистина, е народ насилнички!”
23. “Побрзај со робовите Мои ноќе. Ќе бидете следени, навистина! –
24. Остави го морето отворено; таа војска нивна ќе биде потопена.”
25. Колку бавчи и извори оставија,
26. и посеви и места благородни,
27. и благодати исто така на кои им се радуваа?
28. Ете, така е: Ние одредивме да ги наследат други луѓе.
29. Па, не ги оплакуваа ни небесата ни Земјата, и воопшто не им се даде прилика.
30. И Ние ги избавивме синовите Израилови од казната срамна,
31. од фараонот кој беше, навистина, меѓу расипниците најнадуениот!
32. Да, Ние ги одликувавме во знаење над другите луѓе!
33. И меѓу знаменијата Ние им дадовме искушенија очигледни.
34. Оние, навистина, зборуваа:
35. “За нас има, токму, само една смрт, првата, и не ќе бидеме оживеани.”
36. Па, дајте ни ги предците наши ако сте искрени.
37. Оние ли се подобри или, пак, народот на Туба и оние пред нив? Ние ги уништивме. Силници беа, навистина!
38. И Ние не ги создадовме небесата и Земјата и она што е меѓу нив, играјќи си.
39. Ние ги создадовме со вистина, но мнозинството од нив не знаат.
40. Денот на Разделбата ќе биде место каде ќе се сретнат сите,
41. Ден во кој пријателот не ќе му користи на пријателот во ништо, а ниту, пак, ќе им се помогне,
42. освен оној кому ќе му се смилува Аллах. Он, навистина, е Силен и Сомилосен!
43. Стеблото Зекум, навистина, е
44. храна за грешниците!
45. Како ковина ќе врие во стомаците,
46. како што врие жешката вода.
47. “Па, грабнете го и влечете го сред Џехеннемот,
48. потоа по главата сипајте му вода што врие, како казна.
49. Вкуси, ти беше тој што, ете, небаре е силен и благороден!
50. Да, ова е она во што се сомневавте.”
51. Богобојазливите, секако, ќе бидат на сигурно место:
52. во бавчите џеннетски и меѓу изворите,
53. ќе се облекуваат со свила и кадифе, едникондруги свртени!
54. Ете, така Ние ќе ги ожениме со хурии, кои ќе бидат со крупни очи.
55. Во Џеннетот ќе посакуваат од секое овошје, сигурни!
56. Тука не ќе ја вкусат смртта, освен првата смрт; и Ние ќе ги сочуваме од казната џехеннемска.
57. Како добрина од Господарот твој. Ете, тоа е победа голема!
58. Ние Кур’анот го олеснивме на јазикот твој за да се сеќаваат!
59. Па, почекај! И оние ќе почекаат, навистина!
